• INGRATIDON D’GENT Y D’POVO

Um'me uvi nhe poeta, há b’kadim: — Kônd um morrê, um krê v’râ cinza e ser p’tod num komp d’batata p’tud gent k’mê um b’cadim d’mi. É nha forma d’homenajeá nhis gente. Mas se un tiver um pátria ingrôt, um ta dzê, sima Cipion Nasica gritá sis gent lá d’ Linterno, exilod y eskecid: Ingrata patria ossa mea non possidebis.

.

E ke no eskecê kel dzê isso viv, t’sinti y t’sofrê ingratidon d’sê país.